المرء بهمّته‏ (حدیث 231 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم‏/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران‏/1366 ش‏/ جلد1 ص 61)

مرد بهمّت او مرد است، پس هر که همّت او بیشتر باشد مردى او کامل‏تر، و هر که همّت او کمتر باشد مردى او ناقص‏تر، و مراد به «همّت» کرم و سخاوت است، یا نیّت و قصد خیر، یا مطلق عزم و قصد است یعنى عزم و قصد مراتب بلند و فضائل ارجمند.