امام صادق علیه السلام: همه ی خوبی در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دل بر کندن از دنیا قرار داده شده است.
پ.ن:
جُعِلَ الخَیر کُلُّهُ فی بَیتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الزُّهْدَ فی الدُّنیا.
منابع:
1-میزان الحکمه جلد 3 صفحه 550
2-مشکاة الأنوار : 462/1540
امام صادق علیه السلام: همه ی خوبی در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دل بر کندن از دنیا قرار داده شده است.
پ.ن:
جُعِلَ الخَیر کُلُّهُ فی بَیتٍ و جُعِلَ مِفتاحُهُ الزُّهْدَ فی الدُّنیا.
منابع:
1-میزان الحکمه جلد 3 صفحه 550
2-مشکاة الأنوار : 462/1540
امام صادق (علیه السلام): در همه کارهایی که برایت پیش می آید، محتاط باش.
پ.ن:
خُذْ بالاحْتیاطِ فی جَمیعِ ما تَجِدُ إلَیهِ سبیلاً. (منبع 1: میزان الحکمه - ج 3 - ص 261 منبع 2: بحار الأنوار طبع بیروت ج 1 - ص 226 )
آره.... جونم براتون بگه که: یه رفیق دارم کارش خیلی درسته!
هر وقت کارم گیر میکنه، بدون منّت برام راه میندازه!
تو هر اداره ای که بگی، آشنا داره!
هر معامله ای بخوام بکنم، مثه مرد پشتمه!
واقعا خیلی خوشحالم که همچین رفیقی دارم! اگه خواستید میتونم شما رو باهاش آشنا کنم!
این خط پایینی حرف اونه:
بعزت و جلال و عظمت و علو و بلندى مقامم سوگند که، هیچ بنده اى خواست مرا بر خواست خود اختیار نکند، جز آنکه زندگیش را روبراه کنم [از تباهى نگهش دارم] و آسمانها و زمین را ضامن روزیش سازم و خودم پشت سر تجارت هر تاجرى براى او باشم (یعنى دل تجار را متوجه او کنم تا با او داد و ستد کنند و سود برد یا آنکه خودم بجاى تجارت هر تاجرى به او سود رسانم).
پ.ن:
متن عربی حدیث: (قال الصادق علیه السلام) إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ عَظَمَتِی وَ عُلُوِّی وَ ارْتِفَاعِ مَکَانِی لَا یُؤْثِرُ عَبْدٌ هَوَایَ عَلَى هَوَى نَفْسِهِ إِلَّا کَفَفْتُ عَلَیْهِ ضَیْعَتَهُ وَ ضَمَّنْتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض رِزْقَهُ وَ کُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ
(الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: 137)
شخصی آمد خدمت حضرت صادق علیه السلام و عرض کرد: حدیثی از شما روایت کرده‌اند، می‌خواهم بدانم درست است یا نادرست. راجع به ولایت و مسئله عمل است. آیا راست است که شما فرموده‌اید: اذا عَرَفْتَ فَاعْمَلْ ما شِئْتَ «۱» یعنی هر وقت معرفت به امامت درست شد هر اندازه و هرچه می‌خواهی عمل کن. حضرت فرمود: بلی من این جمله را گفته‌ام. عرض کرد: وَ انْ زَنی وَ انْ سَرَقَ ۲؟ آیا معنی حرف شما این است که اگر کسی معرفت به امام پیدا کرد هرکاری که دلش می‌خواهد ولو زنا و یا دزدی بکند؟ تا این جمله را گفت امام برآشفت و فرمود: وای بر شما، شما این جور معنی کلام ما را می‌فهمید؟! معنی این جمله‌ای که من گفتم این نیست که شما فهمیده‌اید؛ مقصود من این است که وقتی امام را شناختید و معرفت به امام پیدا کردید، آنگاه هرچه دلتان می‌خواهد عمل صالح انجام دهید، برای اینکه امام را شناخته‌ای و می‌فهمی چه جور عمل صالح انجام دهی، شرط قبول عمل را پیدا کرده‌ای. حالا که امام‌شناس شده‌ای، حالا که علی‌شناس شده‌ای، حالا که حسین‌شناس شده‌ای، هرچه می‌خواهی عمل خیر کن. من کی گفتم وقتی امام را شناختی هر فسق و فجوری را که خواستی انجام بده؟!
پ.ن:
