امام علی (علیه السلام): ایمان هیچ بنده ای واقعی نیست، مگر آنگاه که به آنچه در دست خداست،بیشتر اطمینان داشته باشد تا به چیزی که در دست خود اوست.
پ.ن:
لَا یَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ- حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِی یَدِ اللَّهِ- أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یَدِه. نهج البلاغه - حکمت 310
امام علی (علیه السلام): َقَلُّ مَا یَلْزَمُکُمْ لِلَّهِ- أَلَّا تَسْتَعِینُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِیهِ
برای فهمیدن بپرس، نه برای آزار دادن. که نادان آموزش گیرنده همانند داناست و همانا دانای بی انصاف چون نادان بهانه جو است.
پ.ن:
(نهج البلاغه حکمت 320)
حضرت امیر (علیه السلام):
آفةُ المَعاشِ سُوءُ التّدبیرِ
آفت زندگانى بدى تدبیر است، «تدبیر در کار» نظر کردن در عاقبت آنست و مراد اینست که آفت زندگانى بدى تدبیر طریق آنست مثل این که اجتناب از بدیها نشود.یا این که در خرج میانه روى نشود بلکه تنگ گیرى یا اسراف شود.
(شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد3 ص 111 حدیث 3965)
حضرت باقر (علیه السلام) میفرمایند:
اسلام پنج پایه دارد: 1-نماز 2-زکات 3-حج 4-روزه ماه رمضان 5-ولایت و دوستی ما اهل بیت
در آن چهار تا رخصت و ارفاق هست (چنانچه مریض میتواند نشسته نماز بخواند، فقیر نباید زکات دهد، غیر مستطیع واجب نیست به حج برود، مریض روزه را میخورد) ==> اما "ولایت" از هیچ کس ساقط نیست! مریض سالم ثروتمند و فقیر بر همه لازم است...
آیت الله مشگینی، نصایح، ج۱، ص۲۲4، احمد جنتی، قم، الهادی، چهل و دوم ، ۱۳93 ش.
