امام علی (علیه السلام): میوه خودپسندی، دشمنی و کینی توزی است.
پ.ن:
11927.عنه علیه السلام : ثَمَرَةُ العُجبِ البَغضاءُ .
منبع: 1-میزان الحکمه ج7 2 47 2-غرر الحکم حدیث 4606
امام علی (علیه السلام): میوه خودپسندی، دشمنی و کینی توزی است.
پ.ن:
11927.عنه علیه السلام : ثَمَرَةُ العُجبِ البَغضاءُ .
منبع: 1-میزان الحکمه ج7 2 47 2-غرر الحکم حدیث 4606
امام علی (علیه السلام): ایمان هیچ بنده ای واقعی نیست، مگر آنگاه که به آنچه در دست خداست،بیشتر اطمینان داشته باشد تا به چیزی که در دست خود اوست.
پ.ن:
لَا یَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ- حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِی یَدِ اللَّهِ- أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یَدِه. نهج البلاغه - حکمت 310
امام علی (علیه السلام): گواراترین زندگی، دور افکندن تکلفات و تشریفات است. میران الحکمه - ج8 - ص 344
پ.ن:
تفسیر: گواراترین زندگانى انداختن کلفتهاست یعنى خرجهاى زیاد که باعث کلفت و مشقّت این کس مىشود. تفسیر آقا جمال خوانساری - حدیث 2964 - ج 2 - ص 392
امام علی (علیه السلام): وحشتناک ترین تنهایی، خود پسندی است.
پ.ن:
أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ. نهج البلاغه حکمت 38
امام علی (علیه السلام):
دنبا برای هیچ نوشنده ای زلال نمیشود و به هیچ یاری وفا نمیکند.
پ.ن:
الدنیا لا تصفو لشارب و لا تفی لصاحب. عیون الحکم والمواعظ- حدیث 173
امام علی (علیه السلام): در دوستی با دوستت، اندازه نگه دار، چه بسا که روزی دشمنت شود؛ و در دشمنی با دشمنت، از حدّش تجاوز مکن، چه بسا که روزی دوستت گردد.
پ.ن:
وَ قَالَ ع أَحْبِبْ حَبِیبَکَ هَوْناً مَا- عَسَى أَنْ یَکُونَ بَغِیضَکَ یَوْماً مَا- وَ أَبْغِضْ بَغِیضَکَ هَوْناً مَا- عَسَى أَنْ یَکُونَ حَبِیبَکَ یَوْماً مَا (منبع: نهج البلاغه - حکمت 268 )
امام صادق (علیه السلام): در همه کارهایی که برایت پیش می آید، محتاط باش.
پ.ن:
خُذْ بالاحْتیاطِ فی جَمیعِ ما تَجِدُ إلَیهِ سبیلاً. (منبع 1: میزان الحکمه - ج 3 - ص 261 منبع 2: بحار الأنوار طبع بیروت ج 1 - ص 226 )
امام علی (علیه السلام): شکیبایی شجاعت است.
پ.ن:
الصبر شجاعة (میزان الحکمه - ج 6 - ص 145 )
امام علی (علیه السلام): صبر تحقق نمیابد، مگر آنکه سختی مخالفت با عادت را تحمل کنی.
پ.ن:
لا یَتَحَقَّقُ الصَّبرُ إلاّ بمُقاساةِ ضِدِّ المَألُوفِ
میزان الحکمه - ج6 - ص 164
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس در ماه رمضان آمرزیده نشود، پس در کدام ماه آمرزیده میشود؟!
پ.ن:
بحار الانوار: جلد 8 - ص 185/147
