المرء بهمّته (حدیث 231 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد1 ص 61)
مرد بهمّت او مرد است، پس هر که همّت او بیشتر باشد مردى او کاملتر، و هر که همّت او کمتر باشد مردى او ناقصتر، و مراد به «همّت» کرم و سخاوت است، یا نیّت و قصد خیر، یا مطلق عزم و قصد است یعنى عزم و قصد مراتب بلند و فضائل ارجمند.
مسافر هستم
