الحمد لله الذی تحببّ الیّ و هو غنیّ حمید!
ستایش خدایی را که با من دوستی کند، در صورتیکه از من بینیاز است.
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی / مفاتیح الجنان / شیخ عباس قمی
الحمد لله الذی تحببّ الیّ و هو غنیّ حمید!
ستایش خدایی را که با من دوستی کند، در صورتیکه از من بینیاز است.
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی / مفاتیح الجنان / شیخ عباس قمی
امام علی (علیه السلام): َقَلُّ مَا یَلْزَمُکُمْ لِلَّهِ- أَلَّا تَسْتَعِینُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِیهِ
برای فهمیدن بپرس، نه برای آزار دادن. که نادان آموزش گیرنده همانند داناست و همانا دانای بی انصاف چون نادان بهانه جو است.
پ.ن:
(نهج البلاغه حکمت 320)
امام باقر (علیه السلام):
من خوش ندارم که اندازه زبان مرد،فزونتر از اندازه دانش او باشد؛ چنان که خوش ندارم اندازه ی دانش او فزونتر از اندازه ی خرد او باشد.
پ.ن:
میزان الحکمه، ج10 ، ص195
حضرت امیر (علیه السلام):
این الّذین بلغوا من الدّنیا اقاصى الهمم. (1)
کجایند آنان که به دورترین خواست های دنیوی رسیدند؟
پ.ن:
1- حدیث 2814 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد2 ص 361)
+ وَ عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (بقره/ 216)
+ چه بسیار شود که چیزى را مکروه شمارید ولى به حقیقت خیر و صلاح شما در آن بوده، و چه بسیار شود چیزى را دوست دارید و در واقع شرّ و فساد شما در آن است، و خدا (به مصالح امور) داناست و شما نادانید. (بقره/ 216)
المرء بهمّته (حدیث 231 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد1 ص 61)
مرد بهمّت او مرد است، پس هر که همّت او بیشتر باشد مردى او کاملتر، و هر که همّت او کمتر باشد مردى او ناقصتر، و مراد به «همّت» کرم و سخاوت است، یا نیّت و قصد خیر، یا مطلق عزم و قصد است یعنى عزم و قصد مراتب بلند و فضائل ارجمند.
حضرت امام رضا (علیه السلام):
وقتی که از دین و اخلاق خواستگار راضی بودید، به ازدواج با او راضی باشید و به خاطر فقیر بودنش او را رد نکنید.
ترجمه دیگر: اگر مردی از شما خواستگاری کرد که از دین و اخلاق او راضی بودید، به ازدواج با او رضایت دهید و مبادا فقر او تو را از این رضایت باز دارد( ری شهری، محمد، میزان الحکمة، ج ۴، ص ۲۸۰، نشر دارالحدیث.)
حضرت امیر (علیه السلام):
آفةُ المَعاشِ سُوءُ التّدبیرِ
آفت زندگانى بدى تدبیر است، «تدبیر در کار» نظر کردن در عاقبت آنست و مراد اینست که آفت زندگانى بدى تدبیر طریق آنست مثل این که اجتناب از بدیها نشود.یا این که در خرج میانه روى نشود بلکه تنگ گیرى یا اسراف شود.
(شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد3 ص 111 حدیث 3965)
امام رضا (علیه السلام):
ٌمَنْ قَرَأَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ کَانَ کَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِی غَیْرِهِ مِنَ الشُّهُور
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند، مث این است که در ماههای دیگر تمام قرآن را بخواند. (بحار الانوار -عربی - ط بیروت / ج 93 / ص 341)