امام علی (علیه السلام): صبر تحقق نمیابد، مگر آنکه سختی مخالفت با عادت را تحمل کنی.
پ.ن:
لا یَتَحَقَّقُ الصَّبرُ إلاّ بمُقاساةِ ضِدِّ المَألُوفِ
میزان الحکمه - ج6 - ص 164
امام علی (علیه السلام): صبر تحقق نمیابد، مگر آنکه سختی مخالفت با عادت را تحمل کنی.
پ.ن:
لا یَتَحَقَّقُ الصَّبرُ إلاّ بمُقاساةِ ضِدِّ المَألُوفِ
میزان الحکمه - ج6 - ص 164
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس در ماه رمضان آمرزیده نشود، پس در کدام ماه آمرزیده میشود؟!
پ.ن:
بحار الانوار: جلد 8 - ص 185/147
امیرالمومنین (علیه السلام):
از زمین خوردن کسی شاد مشو، که نمیدانی گردش روزگار برای تو چه در آستین دارد.
پ.ن:
لا تفرحنّ بسقطة غیرک، فانّک لا تدرى ما یحدث بک الزّمان
حدیث10290 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد6 ص 290)
یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ
+اى انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟! (الانفطار / 6 )
الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ
+همان خدایى که تو را آفرید و سامان داد و منظّم ساخت (الانفطار / 7 )
فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ
+و در هر صورتى که خواست تو را ترکیب نمود.(الانفطار / 6 )
الحمد لله الذی تحببّ الیّ و هو غنیّ حمید!
ستایش خدایی را که با من دوستی کند، در صورتیکه از من بینیاز است.
فرازی از دعای ابوحمزه ثمالی / مفاتیح الجنان / شیخ عباس قمی
امام علی (علیه السلام): َقَلُّ مَا یَلْزَمُکُمْ لِلَّهِ- أَلَّا تَسْتَعِینُوا بِنِعَمِهِ عَلَى مَعَاصِیهِ
برای فهمیدن بپرس، نه برای آزار دادن. که نادان آموزش گیرنده همانند داناست و همانا دانای بی انصاف چون نادان بهانه جو است.
پ.ن:
(نهج البلاغه حکمت 320)
امام باقر (علیه السلام):
من خوش ندارم که اندازه زبان مرد،فزونتر از اندازه دانش او باشد؛ چنان که خوش ندارم اندازه ی دانش او فزونتر از اندازه ی خرد او باشد.
پ.ن:
میزان الحکمه، ج10 ، ص195
حضرت امیر (علیه السلام):
این الّذین بلغوا من الدّنیا اقاصى الهمم. (1)
کجایند آنان که به دورترین خواست های دنیوی رسیدند؟
پ.ن:
1- حدیث 2814 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد2 ص 361)
+ وَ عَسى أَنْ تَکْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ عَسى أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَکُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (بقره/ 216)
+ چه بسیار شود که چیزى را مکروه شمارید ولى به حقیقت خیر و صلاح شما در آن بوده، و چه بسیار شود چیزى را دوست دارید و در واقع شرّ و فساد شما در آن است، و خدا (به مصالح امور) داناست و شما نادانید. (بقره/ 216)
المرء بهمّته (حدیث 231 در کتاب شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم/آقا جمال خوانسارى، محمد بن حسین/دانشگاه تهران/1366 ش/ جلد1 ص 61)
مرد بهمّت او مرد است، پس هر که همّت او بیشتر باشد مردى او کاملتر، و هر که همّت او کمتر باشد مردى او ناقصتر، و مراد به «همّت» کرم و سخاوت است، یا نیّت و قصد خیر، یا مطلق عزم و قصد است یعنى عزم و قصد مراتب بلند و فضائل ارجمند.
